Rwa kulszowa w prostych słowach

​

Na początek kilka słów o anatomii. Nerw kulszowy jest największym nerwem obwodowym w organizmie człowieka. Ma swój początek w splocie krzyżowym zlokalizowanym do przodu od kości krzyżowej, w obrębie miednicy mniejszej.

Po opuszczeniu miednicy przechodzi na udo, w okolicy dołu podkolanowego dzieli się na nerw piszczelowy i nerw strzałkowy wspólny. Przewodzi impulsy w dwóch kierunkach. Co to znaczy? Część włókien, przesyłając impulsy z ośrodkowego układu nerwowego na obwód, ,,informuje" tylne mięśnie uda o tym, że mają w danej chwili wykonać ruch. Inne włókna przesyłają impulsy czuciowe z zakończeń nerwowych podudzia i stopy do wyższych struktur układu nerwowego i w ten sposób odbierają bodźce ze środowiska zewnętrznego.

Co to jest rwa kulszowa?

Tym terminem określamy ból występujący w dolnej części kręgosłupa (odcinku lędźwiowym i kości krzyżowej), promieniujący do obszaru unerwianego przez nerw kulszowy czyli do pośladka, uda, podudzia i stopy. Zdarza się, że chorzy skarżą się za zaburzenia czucia oraz osłabienie siły mięśniowej we wspomnianym obszarze. Wszystkie wymienione objawy wynikają z ucisku lub podrażnienia nerwu kulszowego lub korzeni nerwowych wychodzących z rdzenia kręgowego i tworzących ten nerw. Najczęstszą przyczyną rwy kulszowej jest naruszenie budowy lub przemieszczenie krążka międzykręgowego (dysku) i ucisku na włókna nerwowe w kanale kręgowym.

Kiedy pojawia się ból?

Dolegliwości mogą pojawiać się nagle, np. po urazie lub po nadwyrężeniu mięśni kręgosłupa. Mogą też stopniowo narastać. Z taką sytuacją mamy do czynienia u osób cierpiących na chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa, u osób długotrwale przebywających w wymuszonej pozycji (zawodowi kierowcy) lub u osób stale przeciążających układ kostno-stawowy (pracownicy magazynów, fabryk).

Czy z bólem zawsze należy zgłosić się do lekarza?

Niekoniecznie. Bardzo często z dolegliwościami można poradzić siebie samemu. Najważniejszy jest odpoczynek i maksymalne ograniczenie ruchów kręgosłupa. Korzystne jest leżenie w pozycji na plecach, z poduszką pod kolanami. Można też leżeć na boku z nogami zgiętymi w stawach biodrowych i kolanowych. W celu złagodzeniu bólu warto zastosować leki z grupy NLPZ (niesteroidowe leki przeciwzapalne). Wiele z nich dostępnych jest bez recepty. Wśród produktów miejscowych warto wymienić żel z diklofenakiem. Jest wskazany do stosowania miejscowego w leczeniu bólu i stanu zapalnego w urazach mięśni np. z powodu ich nadwyrężenia oraz ma działanie chłodzące. Leki z grupy NLPZ można też przyjmować doustnie lub w formie czopków.

Co powinno skłonić do wizyty u lekarza?

Po pierwsze ból, który mimo odpoczynku i przyjmowania leków nie ustępuje po 3-4 dniach. Po drugie osłabienie siły mięśni zginających i prostujących staw skokowy. Po trzecie towarzyszące rwie kulszowej problemy z oddawaniem moczu (niemożność oddania moczu przez 12 godzin). W przypadku osób, u których dolegliwości narastają stopniowo, alarmujące są objawy ogólne takie jak gorączka, dreszcze i chudnięcie. Do lekarza warto również udać się, jeżeli ból pojawia się w nocy i w pozycji leżącej.

Materiał zewnętrzny