Liszaj na twarzy – przyczyny i leczenie choroby

Liszaj na twarzy jest przewlekłą chorobą skóry i błon śluzowych. Jej objawy to silnie swędzące grudki o purpurowej barwie.

Dlaczego na twarzy pojawia się liszaj?

Liszaj to jedna z chorób skóry i błon śluzowych, która charakteryzuje się powstawaniem zmian skórnych i wykwitów z towarzyszącym stanem zapalnym. Jest to schorzenie przewlekłe. Wyróżnia się:

• liszaj płaski, który obejmuje skórę,
• liszaj rumieniowaty (toczeń rumieniowaty układowy), który obejmuje także narządy wewnętrzne,
• liszaj twardzinowy, który pojawia się na zewnętrznych narządach płciowych,

Zmiany skórne mogą wystąpić na całym ciele. Najczęściej pojawiają się na dłoniach, nadgarstkach, przedramionach, plecach i karku. Przyczyny choroby nie zostały do końca poznane. Uważa się, że liszaj na twarzy ma podłoże autoimmunologiczne. Na jego wystąpienie narażone są także osoby, które chorują na cukrzycę lub nieswoiste zapalenia jelit, przeszły silny wstrząs psychiczny, z zaburzeniami funkcji wątroby oraz stosują niektóre leki (przeciwmalaryczne, neuroleptyczne, penicylaminy i zawierające sole złota).

Jak wygląda liszaj na twarzy?

Liszaj na twarzy jest zlokalizowany zwykle na policzkach, brodzie i nosie. Zmiany skórne mają charakter grudek o gładkiej, błyszczącej powierzchni i barwie od niebieskiej do purpurowej. Są one pokryte białymi prążkami, tzw. siateczką Wickhama. Towarzyszy im silny świąd. Wykwity są wielokształtne. Ich średnica nie przekracza 3 mm. Objawy pojawiają się nagle. Grudek nie można drapać, ponieważ w miejscu uszkodzonego naskórka po kilku dniach pojawiają się nowe zmiany.

Liszaj na twarzy w przebiegu tocznia rumieniowatego układowego przybiera charakterystyczny kształt motyla – zmiany są zlokalizowane na policzkach i nosie. Nigdy nie rozlewają się dalej niż bruzda nosowo-wargowa. Skóra staje się mocno czerwona i pojawiają się na niej ciemnoczerwone lub brunatne plamy o charakterze rumienia. Liszaj nasila się pod wpływem światła słonecznego.

Toczeń rumieniowaty układowy poza cerą atakuje także narządy wewnętrzne. Jego łagodną odmianą jest przewlekły liszaj rumieniowaty krążkowy. Proces chorobowy dotyczy wyłącznie skóry twarzy. Objawem są wykwity wyraźnie odgraniczone od zdrowych tkanek, które mają charakter rumieniowo-obrzękowy. Szerzą się obwodowo, a w centralnej części twarzy dochodzi do ich bliznowacenia. Zmiany skórne obejmują także małżowiny uszne, owłosioną skórę głowy i jamę ustną.

Leczenie liszaja na twarzy

Leczenie liszaja na twarzy ogranicza się jedynie do łagodzenia objawów i uzyskania jak najdłuższego czasu remisji, ponieważ choroba ma charakter przewlekły. Terapia jest ustalana indywidualnie. Pod uwagę brane są: rodzaj liszaja oraz objawy i ich nasilenie. Najczęściej pacjentom zaleca się przyjmowanie leków sterydowych, przeciwświądowych i immunosupresyjnych. Stosuje się również środki o działaniu miejscowym, czyli maści, które zawierają kortykosteroidy i substancje o działaniu przeciwzapalnym, antybakteryjnym i przeciwgrzybiczym.

Leczenie zmian skórnych na twarzy w przebiegu liszaja rumieniowatego polega na stosowaniu leków przeciwzapalnych i sterydowych, które zwykle łączy się z lekami immunosupresyjnymi lub przeciwmalarycznymi. Dodatkowo pacjent powinien używać maści i kremów z inhibitorami kalcyneuryny i niewielką dawką glikokortykosteroidów. Ważne jest również unikanie czynników, które przyczyniają się do powstania lub zaostrzenia wykwitów. Należą do nich: stres, światło słoneczne i infekcje. Terapia liszaja jest zwykle trudna i długotrwała ze względu na jego przewlekły charakter i różny stopień nasilenia objawów.

Domowe sposoby na liszaj

Domowe sposoby na liszaj na twarzy ograniczają się do stosowania odpowiedniej codziennej pielęgnacji cery. Środki do mycia powinny być delikatne, naturalne i hipoalergiczne, przeznaczone ponadto do pielęgnacji skóry wrażliwej. Należy zrezygnować z toników zawierających alkohol, ponieważ wysusza on naskórek. Kobiety nie powinny malować się i używać kremów matujących.

Artykuł partner