5 najlepszych filmów z Jack Blackiem - ranking

W przyszłości możemy oglądać o wiele mniej filmów Jacka Blacka. W jednym z ostatnich wywiadów aktor przyznał, że jego ostatni film, Jumanji: The Next Level, może być jego ostatnim. Ponieważ Black skoncentrował się na spędzeniu większej ilości czasu z rodziną, a także na pracy nad swoją muzyką i innymi projektami (w tym popularnym kanale YouTube), aktor przyznaje, że filmy nie są tym, co chce robić. Choć po drodze może wcisnąć się w kilka koncertów telewizyjnych, to brzmi to tak, jakby aktorstwo było czymś, co Black chciałby umieścić na zapleczu - przynajmniej na razie. Co jest prawdziwym wstydem.

Nie da się zaprzeczyć, że Jack Black jest wyjątkowo wszechstronnym i utalentowanym wykonawcą. Bez względu na to, czy jest to komedia, dramat, musical, czy pozornie jakikolwiek inny gatunek, aktor ma wspaniałą obecność fizyczną, bogactwo energii, tonę charyzmy i świetną osobowość na ekranie. Utrata talentu aktorskiego byłaby ogromną szkodą, choć to zrozumiałe, że chce on spędzać więcej czasu w domu i koncentrować się na innych projektach, które pochłaniają jego czas. Przyjrzyjmy się jednak najlepszym filmom Jacka Blacka z ostatnich lat, z których wszystkie prezentują jego szeroki wachlarz i ogromne talenty.

5. Bernie (2012)

Jack Black i reżyser Richard Linklater wynieśli się do najważniejszych lig dzięki fenomenalnemu sukcesowi School of Rock z 2003 roku, ale w 2012 roku Bernie potrzebował w końcu zjednoczyć aktora i filmowca. Chociaż ta mroczna komedia nie odniosła takiego samego sukcesu jak ich poprzednie dzieło, to jednak jest to kolejny triumf zarówno dla wykonawcy, jak i gawędziarza, zwłaszcza, że Black zagrał jedną z najlepszych ról w tytułowej roli Berniego Tiede.

Opowiadając obcą niż fikcyjna historię ukochanego reżysera pogrzebowego z Teksasu, który wstrząsa małym miasteczkiem, gdy 39-latek zabija 80-letnią żonę milionera, Bernie łączy w sobie dramat i dokument, ponieważ pozwala Jackowi Blackowi, Matthewowi McConaugheyowi i Shirley MacLaine dramatyzować tę sensacyjną historię, podczas gdy prawdziwe wywiady z rzeczywistymi mieszkańcami miasta malują nam obraz jego prawdziwej, życiowej opowieści poprzez ich spiczaste i często zabawne perspektywy.

To przez wzruszający, przejmujący spektakl Czarnego widzimy człowieczeństwo tej ciepłej, złożonej postaci, a także różne powody, dla których mieszkańcy byli skłonni uwierzyć w niewinność i dobry charakter Berniego, nawet pomimo tej straszliwej zbrodni. To delikatna, wciągająca historia, opowiedziana z troską, wnikliwością i sercem, która nadal pokazuje, jak Jack Black i Richard Linklater wciąż wykonują ze sobą najlepsze zadania.

4. Kung Fu Panda (2008)

Jack Black jest wyjątkowo animowanym wykonawcą. Sensowne jest tylko to, że użyczyłby swojego głosu do dużej produkcji animowanej. Choć po raz pierwszy nie udało mu się tego osiągnąć, gdy w 2004 roku dał swój głos do przytłaczającej Shark Tale, DreamWorks Animation znalazł projekt, który pasował do komediowych, dramatycznych umiejętności wykonawcy w roli Po w wyjątkowej Kung Fu Pandzie z 2008 roku. To, co mogło być kolejnym podczęściowym animowanym filmem rodzinnym zmieniło się w zaskakująco wciągającą, satysfakcjonującą emocjonalnie postać, która stała się dla Jacka Blacka wspaniałą postacią do wcielenia.

Ta komputerowo animowana komedia o sztukach walki koncentruje się wokół żarliwej, choć niezdarnej, pandy z aspiracjami zostania wielkim wojownikiem kung fu. Poprzez serię zdarzeń i przeznaczenia, Po nagle znajduje się wśród swoich idoli kung fu, gdy jest wybrany, aby stać się praktykantem. Podczas gdy jest to bitwa pod górę, zespół musi włączyć wyznaczony "Smoczy Wojownik" do ogromnego eksperta kung fu przed złoczyńca Tai Lung niszczy ziemię.

Jest to prosta formuła opowiedziana przyjemnie i chwalebnie przez swoje szybkie tempo, liberalne wykorzystanie humoru i przytłaczające serce. Ale również zapewnia Black z innym bohaterem, dzięki czemu może on zastosować swoją pasję, energię i ostry komediowy czas do roli, pozwalając postać do szczeciny z życia, jak jego podróż rośnie w trakcie narracji. Dodajmy do tego głęboko zakorzeniony szacunek dla chińskiej kultury, jej niezwykle piękne projekty, mnóstwo sympatycznych postaci i mnóstwo wyjątkowych bitów akcji i mamy komedię kung fu, która kopie tyłki i wygrywa serce.

3. High Fidelity (2000)

Dla wielu ludzi, High Fidelity jest filmem, który umieścił Jacka Blacka na ich radarach. W jego scenicznej kradzieży kolei wsparcia jako Barry Judd, pasjonat muzyki, który pracuje w sklepie z płytami z naszym głównym bohaterem, Robem Gordonem (John Cusack), Black cementowane się jako wykonawca do oglądania, energiczny i atrakcyjny wykonawca ekranu, który może czuć się zarówno większe niż życie i kogoś, kto znasz wszystko-too-well w swoim codziennym życiu. Dość powiedzieć, że była to świetna rola, pozwalająca Jackowi Blackowi grać z całych sił. High Fidelity odegrało dużą rolę w utorowaniu drogi do kariery filmowej Black'a, jaką znamy dzisiaj.

Szczególnie w przeciwieństwie do bardziej łagodnej obecności Johna Cusacka na ekranie, Jack Black jest petardą w High Fidelity, zabierając całe powietrze w pomieszczeniu i wypełniając je swoją wulkaniczną osobowością. O ile może się to wydawać odstręczające pod ręką słabszego wykonawcy, o tyle w tym filmie, a w szczególności z występem Blacka, sprawdziło się to bardzo dobrze, pozwalając wciągnąć nas w ten sklep z dynamiką i docenić dogłębne rozmowy o życiu, miłości i (przede wszystkim) muzyce w nim zawartej. Ten uroczy kawałek postaci to w końcu film Johna Cusacka, ale Black często zabiera go do domu.

2. Kung Fu Panda 2 (2011)

Podczas gdy oryginalna Kung Fu Panda była nieoczekiwanym hitem, zarówno pod względem krytycznym jak i komercyjnym, jej znakomity sequel był jeszcze bardziej zaskakujący we własnych sukcesach. Jest to ciemniejsza, bardziej oparta na charakterze historia, która opiera się w większym stopniu na emocjonalnym i dramatycznym patosie, aby opowiedzieć swoją introspektywną historię, a jej wynikiem jest bardziej mięsisty, wciągający i bogaty w treści filmowe sequel, który okazuje się być jeszcze lepszy niż jego poprzednik. Kung Fu Panda 2 to również najlepszy głos Black'a w tej serii, co pozwala mu pokazać swój talent jako głównemu wykonawcy zarówno komediowego, jak i dramatycznego, w zręczny sposób.

Postępując i rozwijając postać Po, Kung Fu Panda 2 nadal zapewnia dowcip, humor, serce, urok i kung fu akcji czarodziejstwo, które uczyniły oryginalny film tak satysfakcjonującym sukcesem, a także dodając kilka kluczowych dramatycznych i stonowanych momentów, które pokazują dojrzałość i łaskę, że tylko korzyści z tego dodatku do franczyzy. Zapewnia równe części brzucha śmiech i serce holowników, a także animowane sekwencje, które są jeszcze bardziej wspaniałe niż wcześniej i płynne, żywe kung fu sekwencje akcji, które rywalizują z najlepszymi w gatunku. Kung Fu Panda 2 kopie więcej łupów niż wcześniej, dzięki czemu powstał nie tylko jeden z najlepszych filmów animowanych dekady, ale jeden z najzabawniejszych, najlepszych i najbardziej angażujących emocjonalnie filmów Jacka Blacka.

1. School of Rock (2003)

Choć School of Rock nie był pierwszym filmem Jacka Blacka, to bez wątpienia to właśnie on zmienił go w nazwisko rodowe. Z cholernie dobrego powodu. Ta urocza, zabawna komedia zespołowa, dopasowana do ponadprzeciętnych talentów Jacka Blacka, była wspaniałą wizytówką jego muzycznych, komediowych i dramatycznych umiejętności, a jednocześnie dostarczała konsekwentnie zabawnej, mocno cytowanej i niezwykle serdecznej komedii studyjnej, dzięki której reżyser Richard Linklater w końcu przełożył swoją sprawdzoną wiedzę jako wrażliwy filmowiec na światowy sukces. W rzeczy samej, School of Rocked folks' socks off.

Skupiająca się wokół Dewey'a Finna, zmagającego się z problemami muzyki rockowej, który podszywa się pod swojego współlokatora Neda Schneebly'ego (w tej roli scenarzysta Mike White), by pracować w prestiżowej szkole z internatem, gdzie uczy uczniów, jak zostać szkolnym zespołem rockowym, School of Rock jest typem przesłanki, która po prostu nie zadziałałaby bez niezwykle atrakcyjnych talentów swojego głównego wykonawcy. Rzeczywiście, dzięki uporowi Czarnego Dewey'a Finna/Faux Neda Schneebly'a, możemy podziwiać koleżeństwo, jakie tworzy ze swoimi uczniami, a jednocześnie tłumaczyć jego pasję do hard rocka i budować zespół godny jego wielkogłowych ambicji.